Абай Құнанбайұлының соткасының номері

Менің бір інім бар, ағамның ұлы 5 жаста Ануар деген..

Ой бір жынды бала, тапқырлығы асқан:)))

Өткенде ғой нағашы ата апасыныныкіне қонаққа барған екен, бір аптадай болған, себебі басқа немерелері жиналған, содан қызықтап, өзіне ұнапты әйтеуір. Бірақ бір ұнатпағаны таңғы ас екен. Апасы таңертең үш немересіне каша жасап берген, жақсылап жасап, содан үш немересіне бөліп беріп, өзі қастарында отарған ғой жеп болғандарын күтіп, сүйтсе біздікі өзінше боп жемейд дейд. Сон қасындағы ағаларына  «ой мына каша жаман» деп, «үй неге олай айтасың» ? десе. ,  » Апа бізге салып берді де, өзі түк татқан да жоқ, егер жақсы болса  апаның өзі де жемей ма» деп апасын қатырған екен:)). Апасы сасқаннан үүүй:)) деп, барып кастрюляның түбінде қалғанын жеген екен:)))

Мінезі де қызық, дым саспайд ғой тура, тіпті бір жерден шатасып кетсе де, артынан білдірмей басқа сөзбен жаба салады. Сөзге тапқыр бір-ақ сөзбен қатырад не деріңді де білмей қаласың:).

Содан екі күннен кейін кашадан жалыққан ғой дейм, «біз үйде неше түрлі нәрсе жейміз таңғы асқа» деп тағы претензиясымен апасына:) «мысалға жұмыртқа «деген екен, содан апасы жұмыртқа қуырып берген екен. Сүйтсе ендігі айтқаны «жоқ біз мындай емес, сопақ жұмыртқа жейміз»- депті:)))

Айтпақшы соңғы анек:)))

Қазір жаңадан әріптерді құрастырып оқып бастап жүр, содан Абайдың бір суретін көріп, жазылған жазудан,  Абай деп оқып, артынан Құнанбайұлын бірдеме ғып ежіктеп оқып шыққан екен, сосын астындағы  1845- 1904 деген сандарды көріп, мама мына сандар не? Абайдың соткасының номері ма? не деп үй ішін бір күлкіге батырған екен. Мдаа деп қоям заманына қарай баласы:).